Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent het relationele model?
Het relationele model is de conceptuele basis van relationele databases. Voorgesteld door EF Codd in 1969, het is een methode om gegevens te structureren met behulp van relaties, die rasterachtige wiskundige structuren zijn die bestaan uit kolommen en rijen. Codd stelde het relationele model voor IBM voor, maar hij had geen idee hoe extreem vitaal en invloedrijk zijn werk zou worden als basis voor relationele databases. De meesten van ons zijn zeer bekend met de fysieke manifestatie van een relatie in een database - het wordt een tabel genoemd.
Hoewel het relationele model sterk leent voor wiskunde en wiskundige termen gebruikt zoals domeinen, vakbonden en bereiken, zijn de functies en voorwaarden die het beschrijft eenvoudig te definiëren met behulp van eenvoudig Engels.
Techopedia legt het relationele model uit
In het relationele model moeten alle gegevens worden opgeslagen in relaties (tabellen) en elke relatie bestaat uit rijen en kolommen. Elke relatie moet een koptekst en hoofdgedeelte hebben. De koptekst is gewoon de lijst met kolommen in de relatie. De body is de verzameling gegevens die de relatie daadwerkelijk vult, georganiseerd in rijen. U kunt extrapoleren dat de kruising van één kolom en één rij een unieke waarde oplevert - deze waarde wordt een tuple genoemd.
Het tweede belangrijke kenmerk van het relationele model is het gebruik van sleutels. Dit zijn speciaal aangewezen kolommen binnen een relatie, gebruikt om gegevens te ordenen of gegevens te relateren aan andere relaties. Een van de belangrijkste sleutels is de primaire sleutel, die wordt gebruikt om elke rij met gegevens uniek te identificeren. Om het zoeken naar gegevens eenvoudiger te maken, gaan de meeste relationele databases verder en ordenen ze de gegevens fysiek volgens de primaire sleutel. Buitenlandse sleutels relateren gegevens in één relatie aan de primaire sleutel van een andere relatie.
Naast het definiëren van hoe de gegevens moeten worden gestructureerd zoals hierboven besproken, bevat het relationele model ook een aantal regels om gegevensintegriteit af te dwingen, bekend als integriteitsbeperkingen. Het definieert ook hoe de gegevens moeten worden gemanipuleerd (relationele calculus). Bovendien definieert het model een speciale functie genaamd normalisatie om efficiënte gegevensopslag te garanderen.
