Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Backus Normal Form (BNF)?
Backus Normal Form (BNF) is een metasyntactische notatieprocedure die wordt gebruikt om de syntaxis van computerprogrammeertalen, opdracht- / instructiesets, documentopmaak en communicatieprotocollen te specificeren. BNF wordt toegepast wanneer taalbeschrijvingen vereist zijn.
BNF is ook bekend als Backus-Naur-vorm.
Techopedia verklaart Backus Normal Form (BNF)
Een BNF-specificatie is een afleidingsregelset die meestal als volgt wordt geschreven:
- De
:: _ expression_where is een niet-terminal - De _expressie bestaat uit een of meer symboolreeksen.
- Een verticale balk (|) geeft andere reeksopties weer.
- Symbolen die niet aan de linkerkant verschijnen, zijn terminals.
- Symbolen die aan de linkerkant verschijnen, bevinden zich binnen het symbooluitdrukkingspaar en zijn niet-terminals.
