Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Block Cipher?
Een blokcodering is een symmetrisch cryptografisch algoritme dat op een gegevensblok met een vaste grootte werkt met een gedeelde, geheime sleutel. Tekst zonder opmaak wordt gebruikt tijdens de codering en de resulterende gecodeerde tekst wordt een codetekst genoemd. Dezelfde sleutel wordt gebruikt voor zowel de codering van de platte tekst als de decodering van de cijfertekst.
Techopedia legt Block Cipher uit
Blokcodering versleutelt / decodeert de invoer één blok per keer in plaats van één voor één met een gedeelde, geheime sleutel. Het blok heeft een vaste grootte; anders is opvulling noodzakelijk. Dit algoritme is symmetrisch. Tijdens de codering gebruikt het de gedeelde sleutel om de invoer van niet-gecodeerde tekst om te zetten in een codetekst (gecodeerde tekst). Tijdens het decoderen gebruikt het dezelfde sleutel om de codetekst terug te zetten in de oorspronkelijke platte tekst. De lengte van de uitvoer is hetzelfde als de invoer.
Bekende implementaties van het blokcoderingsalgoritme zijn de Data Encryption Standard (DES), TripleDES en de Advanced Encryption standard (AES).
De tegenhanger van block cypher is de stream cypher, die bit voor bit op zijn invoer werkt, ook met een gedeelde sleutel.
Een alternatief voor het blokcoderingsalgoritme is cryptografie met openbare sleutel of asymmetrische cryptografie. Dit algoritme gebruikt een openbare sleutel om platte tekst te coderen en een privésleutel om de resulterende cijfertekst te decoderen.
