Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent gedistribueerde transactie?
Een gedistribueerde transactie is een type transactie met twee of meer betrokken netwerkhosts. Over het algemeen bieden hosts middelen en is een transactiebeheerder verantwoordelijk voor het ontwikkelen en afhandelen van de transactie. Zoals elke andere transactie, moet een gedistribueerde transactie alle vier de ACID-eigenschappen bevatten (atomiciteit, consistentie, isolatie, duurzaamheid). Gezien de aard van het werk, is atomiciteit belangrijk om een alles-of-niets-resultaat voor de operatiebundel (werkeenheid) te garanderen.
Techopedia legt Distributed Transaction uit
Databases zijn standaard transactiebronnen, en transacties strekken zich meestal uit tot een klein aantal van dergelijke databases. In dergelijke gevallen kan een gedistribueerde transactie worden gezien als een database-transactie die moet worden gesynchroniseerd tussen verschillende deelnemende databases die zijn toegewezen tussen verschillende fysieke locaties. De isolatie-eigenschap vormt een uniek obstakel voor transacties met meerdere databases.Voor gedistribueerde transacties beschikt elke computer over een lokale transactiebeheerder. Als de transactie op meerdere computers werkt, communiceren de transactiebeheerders met verschillende andere transactiebeheerders door middel van superieure of ondergeschikte relaties, die alleen voor een specifieke transactie nauwkeurig zijn.
Resource managers verwerken consistente of veerkrachtige gegevens en werken nauw samen met de gedistribueerde transactiecoördinator (DTC) om de isolatie en atomiciteit van een toepassing te waarborgen. Bij gedistribueerde transacties moet elk deelnemend element zich conformeren aan het uitvoeren van een wijzigingsactie, zoals een database-update, voorafgaand aan de transactie. De DBC coördineert de transactie voor de deelnemende componenten en werkt als transactiebeheerder voor elke computer die bedoeld is om de transacties te beheren. Bij het distribueren van transacties tussen verschillende computers, bezorgt, voorbereidt, verbindt en breekt de transactie berichten af aan elke ondergeschikte transactiebeheerder.
In het tweefase-vastlegalgoritme van de DBC omvat fase één de transactiemanager die de voorbereiding van de toewijzing van elk opgenomen onderdeel vraagt, terwijl in fase twee, als alle componenten bereid zijn om succesvol te committeren, de transactiemanager het besluit tot vastlegging stuurt.
