Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent DNA Computing?
DNA-computing is het gebruik van biomoleculaire componenten in plaats van standaard kunstmatige hardware (zoals siliciumchips) in computertechnologie. In plaats van traditionele code (zoals de gewone binaire variëteit), maakt DNA-computing gebruik van het genetische alfabet van vier tekens, dat bestaat uit:
- A - Adenine
- G - Guanine
- C - Cytosine
- T - Thymine
Techopedia verklaart DNA Computing
De Amerikaanse fysicus Richard Feynman introduceerde het idee van biomoleculaire berekening in 1959 toen hij onderzoek naar nanotechnologie presenteerde. DNA-computing werd echter pas in 1994 in de praktijk gebracht, toen de Amerikaanse computerwetenschapper Leonard Adleman een systeem van algoritmische processen in DNA-sets creëerde.
Hoewel de praktijk veel belangstelling heeft gewekt in de wetenschap en technologie, is DNA-computing nooit op grote schaal geïmplementeerd, omdat de verwerking aanzienlijk minder efficiënt is dan die van de standaard hardwareconfiguratie.
