Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Plug and Play (PnP)?
Plug en Play (PnP) is een technologie waarmee het besturingssysteem interne en externe randapparatuur en de meeste adapters kan detecteren en configureren. Het heeft de mogelijkheid om hardwarecomponenten te vinden en te configureren zonder de DIP-schakelaars en jumpers te moeten resetten. PnP verwijst ook naar hot swapping, of hot plugging, structuren zoals Firewire of USB-sticks en andere apparaten.
Bij het opstarten van een pc identificeert PnP de aangesloten randapparatuur en regelt de juiste interne instellingen door de directe geheugentoegang (DMA), interrupt-aanvragen (IRQ) en invoer / uitvoer (I / O) -adressen te configureren.
Techopedia verklaart Plug and Play (PnP)
De meeste moderne apparaten hebben een PnP-compatibel BIOS. Nieuwere systemen zoals Firewire en USB zijn opzettelijk gebouwd om wijzigingen in configuratie-instellingen te ondersteunen.
Voor de werking van PnP is ondersteuning van software en hardware vereist. De hardware gebruikt een ID-code, waardoor deze door de software kan worden geïdentificeerd. De ID-code bestaat uit een vier-bits code of grotere bits met namen en serienummers. Voordat de industriële standaardarchitectuur (ISA) werd geïntroduceerd, had PnP geen ID-code en was deze niet erg betrouwbaar. IRQ-lijnen en I / O-adressen worden vaak onjuist ingesteld, wat een storing veroorzaakt. Toen de perifere componentverbindingsbus werd geïntroduceerd, werd PnP eindelijk betrouwbaar.
