Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Polish Notation (PN)?
Poolse notatie is een notatieformulier voor het uitdrukken van rekenkundige, logische en algebraïsche vergelijkingen. Het meest elementaire onderscheidende kenmerk is dat operatoren links van hun operanden worden geplaatst. Als de operator een gedefinieerd vast aantal operanden heeft, vereist de syntaxis geen haakjes of haakjes om dubbelzinnigheid te verminderen.
Poolse notatie is ook bekend als prefixnotatie, prefix Poolse notatie, normale Poolse notatie, Warschau-notatie en Lukasiewicz-notatie.
Techopedia verklaart Polish Notation (PN)
De Poolse notatie werd in 1924 uitgevonden door Jan Lukasiewicz, een Poolse logicus en filosoof, om de sentimentele logica te vereenvoudigen. Het idee is gewoon om een haakjesvrije notatie te hebben die elke vergelijking korter en gemakkelijker te ontleden maakt in termen van het definiëren van de evaluatieprioriteit van de operatoren.
Voorbeeld:
Infix-notatie met haakjes: (3 + 2) * (5 - 1)
Poolse notatie: * + 3 2 - 5 1
Bij gebruik als de syntaxis voor programmeertaal tolken, kan de Poolse notatie gemakkelijk worden ontleed in een abstracte syntaxisstructuur en worden opgeslagen in een stapel. In traditionele infix-notatie met haakjes moet de vergelijking worden ontleed, de haakjes worden verwijderd en de operator en operanden verplaatst. Dit is niet het geval met de Poolse notatie, daarom gebruiken LISP en andere verwante talen deze notatie om hun syntaxis te definiëren.
