Wat is een eenvoudige directmedia-laag? - definitie van techopedia

Definitie - Wat betekent Simple Directmedia Layer?

Simple Directmedia Layer (SDL) is een platformonafhankelijke multimediabibliotheek geschreven in C om via OpenGL toegang op laag niveau te bieden tot toetsenbord, muis, audio, joystick en 3D-hardware. Het wordt ook gebruikt door MPEG-afspeelsoftware en vele populaire spellen.

Techopedia legt Simple Directmedia Layer uit

SDL werd voor het eerst uitgebracht in 1998 door Sam Lantinga terwijl hij werkte voor Loki Software. SDL is een dunne, platformonafhankelijke bibliotheek die ondersteuning biedt voor 2D-pixelbewerkingen, geluid, bestandstoegang, afhandeling van gebeurtenissen en threading. Het is een aanvulling op OpenGL en maakt de grafische uitvoer mogelijk door muis- en toetsenbordinvoer te leveren. Alle bewerkingen in SDL worden uitgevoerd door parameters door te geven aan functies. De bibliotheek is verdeeld in verschillende subsystemen, zoals video, audio, CD-ROM, joystick en timer. Naast deze eenvoudige ondersteuning op laag niveau zijn er ook enkele officiële bibliotheken die extra functionaliteiten bieden.

SDL wordt veel gebruikt om computerspelletjes of andere multimediatoepassingen te schrijven die op verschillende besturingssystemen draaien, waaronder:

• ramen
• Mac OS X
• OS 9
• Linux
• Google Android
• AmigaOS
• Haiku / BeOS
• Lettergreep
• WebOS

Het biedt ook koppelingen naar vele andere talen, waaronder (een gedeeltelijke lijst):

• C #
• Ada
• Eiffel
• D
• Euforie
• Erlang
• Haskell
• Bedrog
• Lispelen
• Java
• ML

Het is dus een gebruikelijke keuze voor veel multimediatoepassingen. Het wordt ook gedistribueerd onder GNU LGPL versie 2 en maakt game-ontwikkeling mogelijk voor meerdere platforms tegelijkertijd en porteert de game op tijd naar een nieuw platform. Hoewel de SDL-geluidsfuncties bescheiden zijn, heeft de SDL API, die voornamelijk grafisch is, ongeveer 200 functies en een paar structuren. Het biedt ook hulpmiddelen voor parallelle programmering, zoals semaforen, mutex, toestandsvariabelen en threads.

SDL heeft de titellaag als wikkel rond de functionaliteit van een specifiek besturingssysteem die toegang biedt. De SDL-broncodes zijn opgesplitst in verschillende modules voor specifieke besturingssystemen. Bij het compileren worden de juiste modules geselecteerd voor het doelsysteem. SDL gebruikt een GDI-backend voor Microsoft Windows, terwijl het gebruik maakt van de Xlib om te communiceren met Linux en OpenVMS voor afbeeldingen en evenementen.