Q:
Wat is het verschil tussen convergentie, hyperconvergentie en superconvergentie bij cloud computing?
EEN:Het verschil tussen convergentie, hyperconvergentie en superconvergentie is een kwestie van gradatie. Toen het concept van convergentie naar voren kwam, was het een antwoord op siled-architecturen waarbij reken-, opslag- en netwerkmogelijkheden gescheiden bleven. In een geconvergeerd systeem werd een deel van deze drie facetten gebundeld door het gebruik van beheersoftware. Hyperconvergentie betekende dat bepaalde apparatuur zowel computers als opslag kon bevatten, maar meestal geen netwerken. Superconvergence probeert alles samen te brengen, samen met virtualisatie en beheer.
Laten we terugkeren naar dit idee van silo's. Een silo in IT is meestal gerelateerd aan gegevenssegregatie, maar we kunnen het ook zien in termen van functionaliteit. Over het algemeen beschouwen we computers, zoals werkstations of servers met hun individuele besturingssystemen en softwarepakketten, als een apart type IT-component. Netwerkapparaten, zoals switches, routers, firewalls en load balancers, worden traditioneel gezien als verschillend van werkstations of servers. Met de ontwikkeling van goed functionerende opslagnetwerken is ook dat gezien als een ander type component. Virtualisatie en beheer kunnen als nog twee silo's worden beschouwd.
De scheidslijnen tussen de convergentieconcepten zijn niet exact gelijk. Het lijkt veeleer een progressie naar grotere convergentie in een soort evolutie. Cloudistics beschouwt de veranderingen in hun whitepaper 'Het vierde tijdperk van IT-infrastructuur: superconverged systemen' als generatief:
- 1e generatie: siled
- 2e generatie: geconvergeerd
- 3e generatie: hyperconverged
- 4e generatie: superconverged
In een grafiek waarin de infrastructuren worden vergeleken, beschrijven ze hoe de generaties zich opstapelen op het gebied van kostenefficiëntie, prestaties, gebruiksgemak, veerkracht en toekomstpotentieel. Een interessant punt is dat ze een verlies van schaalbaarheid identificeerden met de hyperconvergeerde infrastructuur, maar een herstel van schaalbaarheid in de 4e generatie door de integratie van elastische block flash (EBF) -opslag. Ze beweren dat hun product Ignite het eerste superconverged infrastructuursysteem op de markt is en dat het de beperkingen overwint die zichtbaar zijn in eerdere generaties van IT-infrastructuur. Het Ignite-platform combineert computerhardware, hypervisor, opslagvisualisatie en netwerkvisualisatie allemaal in één pakket.
Wanneer we twee of meer functionaliteiten combineren in een enkele eenheid, hebben we convergentie. Net zoals fabrikanten van apparatuur ontdekten dat ze verschillende functies binnen dezelfde multiservice-box konden huisvesten, brengen cloud computing-providers steeds meer functies samen in kleinere pakketten. Nieuwe technologieën zoals netwerkfuncties virtualisatie (NFV) en software-defined networking (SDN) maken het mogelijk om omslachtige technologieën toe te voegen aan hun portfolio van IaaS- en SaaS-aanbiedingen. Omdat virtualisatie hand in hand gaat met cloud computing, wordt de convergentie van technologieën mogelijk tot de negende graad.
