Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent activeringsfunctie?
Een activeringsfunctie is de functie in een kunstmatig neuron dat een output levert op basis van inputs. Activeringsfuncties in kunstmatige neuronen zijn een belangrijk onderdeel van de rol die de kunstmatige neuronen spelen in moderne kunstmatige neurale netwerken.
Techopedia legt de activeringsfunctie uit
Een manier om de activeringsfunctie te begrijpen, is door te kijken naar een visueel "model" van het kunstmatige neuron. De activeringsfunctie bevindt zich aan het 'einde' van de neurale structuur en komt ongeveer overeen met het axon van een biologisch neuron.
Een andere manier om het te begrijpen is door te kijken naar de terminologie rond het gebruik ervan. IT-professionals praten over de activeringsfunctie wanneer ze het hebben over een binaire uitgang - ofwel een 1 of een 0 - of een functie die een reeks uitgangen grafisch weergeeft op basis van ingangen. In deze gevallen gebruiken IT-professionals en anderen vaak de termen "overdrachtsfunctie" en "activeringsfunctie" door elkaar, hoewel de overdrachtsfunctie vaker wordt geassocieerd met de grafiek die een reeks uitgangen scant. Verschillende functies leiden de uitvoer die door de lagen van het neurale netwerk filtert naar de uiteindelijke uitvoerlaag van neuronen of knooppunten.
Het is ook belangrijk om onderscheid te maken tussen lineaire en niet-lineaire activeringsfuncties. Waar lineaire activeringsfuncties een constante handhaven, creëren niet-lineaire activeringsfuncties meer variatie die gebruik maakt van de opbouw van het neurale netwerk. Functies zoals sigmoïde en ReLU worden vaak gebruikt in neurale netwerken om werkmodellen te helpen bouwen.
