Inhoudsopgave:
- Definitie - Wat betekent Common Object Request Broker Architecture (CORBA)?
- Techopedia verklaart Common Object Request Broker Architecture (CORBA)
Definitie - Wat betekent Common Object Request Broker Architecture (CORBA)?
De Common Object Request Broker Architecture (CORBA) is een specificatie die is ontwikkeld door de Object Management Group (OMG). CORBA beschrijft een berichtmechanisme waarmee objecten die via een netwerk worden gedistribueerd met elkaar kunnen communiceren, ongeacht het platform en de taal die worden gebruikt om die objecten te ontwikkelen.
Er zijn twee basistypen objecten in CORBA. Het object dat enige functionaliteit bevat en door andere objecten kan worden gebruikt, wordt een serviceprovider genoemd. Het object dat de services van andere objecten vereist, wordt de client genoemd. Het serviceproviderobject en het clientobject communiceren met elkaar onafhankelijk van de programmeertaal die wordt gebruikt om ze te ontwerpen en onafhankelijk van het besturingssysteem waarin ze worden uitgevoerd. Elke serviceprovider definieert een interface die een beschrijving geeft van de services die door de client worden geleverd.
Techopedia verklaart Common Object Request Broker Architecture (CORBA)
Met CORBA kunnen afzonderlijke stukjes software die in verschillende talen zijn geschreven en op verschillende computers worden uitgevoerd met elkaar samenwerken, zoals een enkele applicatie of een reeks services. CORBA is meer specifiek een software-mechanisme voor het normaliseren van de methodeaanroep-semantiek tussen applicatieobjecten die zich in dezelfde adresruimte (applicatie) of externe adresruimte (dezelfde host of externe host in een netwerk) bevinden.
CORBA-applicaties zijn samengesteld uit objecten die gegevens en functies combineren die iets in de echte wereld vertegenwoordigen. Elk object heeft meerdere instanties en elke instantie is gekoppeld aan een bepaald clientverzoek. Een banktellerobject heeft bijvoorbeeld meerdere instanties, die elk specifiek zijn voor een individuele klant. Elk object geeft alle services aan die het biedt, de input die essentieel is voor elke service en de output van een service, indien aanwezig, in de vorm van een bestand in een taal die bekend staat als de Interface Definition Language (IDL). Het clientobject dat toegang probeert te krijgen tot een specifieke bewerking op het object, gebruikt het IDL-bestand om de beschikbare services te bekijken en de argumenten correct te rangschikken.
De CORBA-specificatie dicteert dat er een object request broker (ORB) zal zijn waardoor een applicatie interactie heeft met andere objecten. In de praktijk initialiseert de applicatie eenvoudig de ORB en heeft deze toegang tot een interne objectadapter, die zaken als referentietelling, object (en referentie) instantiatiebeleid en objectlevensduurbeleid onderhoudt. De objectadapter wordt gebruikt om instanties van de gegenereerde codeklassen te registreren. Gegenereerde codeklassen zijn het resultaat van het compileren van de gebruikers-IDL-code, die de interface-definitie op hoog niveau vertaalt naar een OS- en taalspecifieke klassenbasis die door de gebruikerstoepassing moet worden toegepast. Deze stap is nodig om CORBA-semantiek af te dwingen en een schoon gebruikersproces te bieden voor de koppeling met de CORBA-infrastructuur.
