Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Crystal Oscillator?
Een kristaloscillator is een elektronische oscillator die gebruik maakt van kristal als een frequentieselectief element om een omgekeerd piëzo-elektrisch effect te verkrijgen. Het maakt gebruik van de mechanische resonantie van het trillende kristal, dat piëzo-elektrische eigenschappen heeft, om een elektrisch signaal met een hoge precisie-frequentie te verkrijgen. Kristaloscillatoren worden beschouwd als superieur aan keramische resonatoren omdat ze een hogere stabiliteit, hogere kwaliteit, lagere kosten en kleiner van formaat zijn.
Techopedia legt Crystal Oscillator uit
Kristaloscillatoren zijn een uitstekend voorbeeld van oscillatoren met vaste frequentie waarbij nauwkeurigheid en stabiliteit de belangrijkste overwegingen zijn. Ze gebruiken meestal dezelfde circuits als andere soorten oscillatoren, met het verschil dat het kristal het afgestemde circuit vervangt. In kristaloscillatoren trilt het kristal als een resonator en bepaalt de resulterende frequentie de oscillatiefrequentie. Met andere woorden, het kristal werkt als een circuit met een inductor, weerstand en condensator met precieze resonantiefrequentie. In sommige gevallen wordt temperatuurcompensatie toegepast om een betere thermische stabiliteit voor de kristaloscillator te hebben.
Er zijn veel voordelen verbonden aan het gebruik van kristaloscillatoren in digitale toepassingen. Kristallen kunnen worden vervaardigd om een breed scala aan specifieke frequenties te hebben. In vergelijking met afgestemde circuits hebben kristallen een hoge Q-factor, betere temperatuurstabiliteit en veel betere frequentiestabiliteit dan RC-oscillatoren of LC-oscillatoren. Kristallen die worden gebruikt in kristaloscillatoren vertonen slechts zeer lage faseruis.
Kristaloscillatoren worden voornamelijk gebruikt in digitale geïntegreerde schakelingen voor het leveren van een stabiel kloksignaal en in specifieke toepassingen die hoogfrequente referentie vereisen.
