Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Metalanguage?
Vanuit het perspectief van een programmeertaal is een metaaltaal een taal die wordt gebruikt om uitspraken te doen over uitspraken in een andere taal, ook wel objecttaal genoemd. Metalanguage helpt bij het beschrijven van de concepten, grammatica en objecten die bij een bepaalde programmeertaal horen.
Metalanguage wordt veel gebruikt in taalontwerp, analyzers, compilers en stellingen. Het wordt ook gebruikt in financiële systemen, bio-informatica en in andere vergelijkbare toepassingen.
Techopedia legt Metalanguage uit
Metalanguage stimuleert functioneel programmeren en wordt vaak beschouwd als een onzuivere functionele taal. Metalanguage wordt meestal gebruikt om de grammatica of een gerelateerde terminologie van de programmeertalen te beschrijven. Er zijn verschillende soorten metaaltalen, zoals geordende, geneste en ingebedde metaaltalen. Een geordende metaaltaal is vergelijkbaar met geordende logica, waarbij elk niveau een grotere abstractiegraad heeft. Een geneste metaaltaal verschilt van een geordende metaaltaal, waarbij elk niveau ook het onderstaande bevat. Een ingebedde metaaltaal is een taal ingebed in de objecttaal, die zowel natuurlijk als formeel voorkomt.
Toepassingssoftware bestaat vaak uit instructiesets in duidelijke en eenvoudige programmeertaal. Metalanguage kan zowel semantische als syntactische eigenschappen van een taal beschrijven. Omdat er verschillende computerprogrammeertalen beschikbaar zijn, hebben veel van deze talen unieke sets regels die syntaxis worden genoemd; metalanguage kan helpen bij het ontcijferen van deze regels.
BNF (Backus-Naur Form) is een voorbeeld van een metaaltaal die veel wordt gebruikt bij het beschrijven van de syntaxis van programmeertalen. XSL wordt ook beschouwd als een metaaltaal die het mogelijk maakt om bestandscodering te definiëren in de XML-standaard, die moet worden getransformeerd of geformatteerd. Lisp is een andere populaire taal die gebruik maakt van zijn eigen metaaltaal.
