Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Petabit (Pb)?
Een petabit (Pb) is een eenheid voor gegevensmeting die gelijk is aan één quadriljoen bits gegevens (of 1015). Een andere manier om dit weer te geven is dat één petabit gelijk is aan één miljoen gigabit (Gb). De petabit is een van de grootste soorten praktische metingen voor gegevensopslag of gegevensoverdrachtsnelheden (DTR).
Techopedia verklaart Petabit (Pb)
Om de waarde van een petabit te begrijpen, is het belangrijk om met een enkel bit te beginnen. Gebruikelijke datametingen in IT gebruiken een bit of byte als een fundamentele data-eenheid. Een bit is een enkele binaire gegevenseenheid - ofwel een of nul. Een byte is een reeks bits. Terwijl conventionele metingen van consumententechnologie bytes als de fundamentele eenheid gebruiken, zijn sommigen van mening dat bits een redelijkere basis bieden voor gegevensmeting, omdat één bit overeenkomt met één binaire eenheid.
Met dit in gedachten kan een Pb een nuttige gegevensmeting zijn, zolang er een algemeen begrip is dat dit type gegevensmeting niet de norm is. Moderne nieuwsberichten kunnen bijvoorbeeld de term petaflops gebruiken om de overdracht of omzet van één petabyte aan informatie aan te duiden. Hoewel het gebruik van een petabit-meting individuen een goed inzicht kan geven in de grootte van gegevens in een modern datacenter of geavanceerde IT-architectuur, wordt dit meestal niet weergegeven door termen met het peta-voorvoegsel. Nieuwe technologieën uitgedrukt in petabits (Pb) en petabytes (PB) omvatten enkele van de meest geavanceerde datacenters van de overheid en grote gegevensopslagfaciliteiten ter wereld. Doorgaans draait de consumententechnologie nog steeds om metingen van terabits (Tb) en terabytes (TB), die respectievelijk gelijk zijn aan 1.000 Gbs of GB.
