Inhoudsopgave:
- Definitie - Wat betekent Ultra High Frequency (UHF)?
- Techopedia verklaart Ultra High Frequency (UHF)
Definitie - Wat betekent Ultra High Frequency (UHF)?
Ultrahoge frequentie (UHF) verwijst naar de band van elektromagnetische straling met een radiofrequentiebereik tussen 300 MHz en 3 GHz (3000 MHz). Deze band staat ook bekend als de decimeterband, met een golflengte van 1 m tot 1 dm. De UHF-straling wordt het minst beïnvloed door omgevingsfactoren, daarom worden ze het meest gebruikt voor tv- en radio-uitzendingen en kanaaluitzendingen. Ze hebben een sterke directiviteit, maar tegelijkertijd neemt de ontvangstfout toe.
Techopedia verklaart Ultra High Frequency (UHF)
Ultrahoge frequentie wordt veel gebruikt voor gegevensoverdracht vanwege de korte golflengte en hoge frequentie. Omdat de grootte van een ontvangstantenne recht evenredig is met de grootte van de golven, zijn de antennes voor UHF kort en krachtig. Hoe hoger de frequentieband, hoe minder opvallend de antennegrootte zou zijn. Het uitzendbereik (ook wel zichtlijn genoemd) van UHF is korter dan dat van VHF, daarom worden boosters na een paar honderd kilometer gebruikt. UHF wordt gebruikt door draadloze en tweerichtingsnavigatie, draadloze lokale netwerken en communicatie-, radio- en beveiligingssystemen. Er wordt gezegd dat UHF-radars effectief zijn bij het volgen van stealth-jagers, maar niet bij stealth-bommenwerpers.
