Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent White-Box Testing?
White-box testen is een methode die wordt gebruikt om het interne raamwerk, mechanismen, objecten en componenten van een softwareapplicatie te waarborgen en te valideren. White-box testen verifieert code volgens ontwerpspecificaties en brengt kwetsbaarheden van applicaties aan het licht.
White-box testen is ook bekend als transparante box testen, clear box testen, structurele testen en testen op glazen dozen. Glazen doos en doorzichtige doos geven aan dat interne mechanismen zichtbaar zijn voor een software-engineeringteam.
Techopedia verklaart White-Box Testing
Tijdens het testen van de witte doos wordt code uitgevoerd met vooraf geselecteerde invoerwaarden voor de validatie van vooraf geselecteerde uitvoerwaarden. White-box testen omvat vaak het schrijven van softwarecode stubs en stuurprogramma's.
White-box testvoordelen zijn onder meer:
- Maakt hergebruik van testcases mogelijk en levert grotere stabiliteit
- Vergemakkelijkt code-optimalisatie
- Vergemakkelijkt het vinden van de locaties van verborgen fouten in vroege ontwikkelingsfasen
- Vergemakkelijkt effectief testen van applicaties
- Verwijdert onnodige coderegels
Nadelen zijn onder meer:
- Vereist een bekwame tester met interne structuurkennis
- Tijdrovend
- Hoge kosten
- Codebitvalidatie is moeilijk.
White-box testen vormen een aanvulling op unit-testen, integratietesten en regressietesten.
