Domeinnaam registrars: een essentieel radertje in de website-industrie

Iedereen die behoorlijk wat Amerikaanse televisie kijkt, is zich waarschijnlijk bewust dat populair

autocoureur Danica Patrick is een woordvoerder van de reclame voor toonaangevende domeinregistreerder GoDaddy.com, hoewel de meeste waarschijnlijk moeilijk onder druk zouden staan ​​om de kernfunctie van het bedrijf nauwkeurig te beschrijven.

Hoewel registrars van domeinnamen een belangrijke rol spelen op internet, werken ze vaak achter de schermen. Hier zullen we kijken naar domeinregistreerders, hun functie en de basisprincipes voor het kopen van een domein.

Wat is een domeinregistreerder?

Een registrar is een commerciële entiteit die internetdomeinnamen aan consumenten op de markt brengt en vervolgens de exclusieve gebruiksrechten van kopers bewaart. Het is een functie die volledig los staat van de hosting van de eigenlijke bestanden waaruit een website bestaat, hoewel veel registrars die service ook aanbieden.

Er zijn ongeveer 900 domeinregistreerders. Vanaf 2011 is GoDaddy.com de grootste, met ongeveer 30 procent van de markt, gevolgd door eNom.com, Tucows.com, Network Solutions en 1 & 1 Internet.

Wat is een domeinnaam?

Een domeinnaam staat voor een exclusieve locatie op internet die toegankelijk is voor individuele computers, bedrijfsservers die websitebestanden hosten, netwerkservers en andere online apparaten.

Domeinnamen zijn georganiseerd in ongeveer 300 topleveldomeinen (TLD's). Waaronder:

• .com (Amerikaanse commerciële sites)
• .net (websites voor internetbeheer)
• .org (sites van organisaties)
• .mil (militaire locaties)
• .gov (overheidssites)
• .edu (onderwijs - vaak postsecundaire - sites)
• .int (internationale sites)
• .biz (bedrijfssites)
• .info (informatieve sites)
• .name (individuele / familiale sites)
• .coop (zakelijke coöperaties)
• .pro (Carrière / professionele sites)
• .mobi (mobiele sites)
• .reizen
• .jobs
• .Azië
• .museum
• .aero (Luchtvervoersites)
• Landspecifieke TLD's (.au, .ca, .uk, enz.)

Veruit de meest gebruikte TLD is .com. Landspecifieke domeinen zijn echter steeds populairder geworden. Regionale versies van grote zoekmachines, zoals Google.ca, geven vaak een voorkeursranglijst aan domeinen met vergelijkbare achtervoegsels. Veel TLD's klonken aanvankelijk als goede ideeën, maar zijn nooit echt van start gegaan - ooit op een site geweest met een ".museum" -domein? (Zie 3 SEO-tactieken waar Google dol op is voor meer informatie over hoe Google pagina's rangschikt.)

De technische zaken

Technisch gezien zou het internet zonder domeinnamen kunnen functioneren. Om het eenvoudiger te maken, wordt internet uitgevoerd op basis van iets dat TCP / IP wordt genoemd. Zie dit als de onderliggende taal (of protocol) waarmee uw computer kan communiceren met iemand die halverwege de wereld is. Websites worden gehost op servers en om toegang te krijgen tot een website, moet u het adres van die server weten. Dit wordt het IP-adres van de machine genoemd en het ziet er zo uit: 184.72.216.57.

De enige reden dat we domeinnamen hebben, is omdat mensen namen veel beter kunnen onthouden dan lange reeksen getallen. Het hierboven vermelde IP-adres is eigenlijk voor Techopedia.com. Stel je voor dat je het IP-adres moest onthouden voor elke site die je graag bezocht. Het web zou gewoon niet werken.

Neem vervolgens de domeinnaam, combineer deze met die nu bekende http: //, en je hebt een zogenaamde URL. Een URL is speciaal omdat het uniek is - er kan geen duplicaat zijn omdat de domeinnamen door de registrars worden verkaveld. (Ontdek hoe dit systeem is geëvolueerd in Een geschiedenis van internet.)

Ten slotte wordt de bestelling onderhouden via het Domain Name System (DNS), dat onder andere de alfabetische domeinnamen omzet in numerieke IP's. Het is als een telefoonboek, maar dan voor de routers en netwerkapparatuur achter de schermen.

Hoe wordt een domeinnaam gekocht?

Een domein kopen is eenvoudig. Doorgaans bezoekt een potentiële koper de website van een registrar en zoekt naar de gewenste domeinnaam. De site voert vervolgens een bestaande domeinnaamzoekactie uit in de centrale registerdatabase en stelt de potentiële koper snel op de hoogte van het resultaat.

Als de domeinnaam beschikbaar is, is het de aanvrager vrij om de rechten op het domein te kopen voor een periode van maximaal 10 jaar, tegen een jaarlijkse geschatte kostprijs tussen US $ 8 en $ 35, afhankelijk van de registrar en de andere services die op dat moment zijn gekocht.

Wat als een domeinnaam al is gekocht?

Zelfs als een domeinnaam al in gebruik is, zijn er nog veel beschikbaar om te kopen. Een snelle manier om

controleer dit door de volledige naam in het adresvak van een internetbrowser te typen en te kijken of een pagina "Te koop" verschijnt.

Soms komt er niets aan, maar het domein wordt gereserveerd. In een dergelijk geval kunt u doen wat bekend staat als een WHOIS-zoekopdracht op een domein. Dit is als het omgekeerd opzoeken van een telefoonnummer en het kan u helpen de eigenaar van een domein te vinden. Domeinen kunnen worden gekocht en verkocht, dus vaak zullen mensen contact opnemen met eigenaren en privé over een transactie onderhandelen.

Dat is echter heel nauwgezet. Gelukkig is er ook een enorme secundaire markt voor domeinen. Veel particuliere bedrijven bieden marktplaatsen waar kopers en verkopers elkaar kunnen ontmoeten. Vanaf het tweede kwartaal in 2011 bood de dominante onderneming in de branche, Sedo.com, meer dan 18 miljoen namen aan.

Wie houdt toezicht op domeinregistreerders?

De Internet Corporation for Assigned Names and Numbers (ICANN) had tot taak het centrale domeinnaamregister te beheren, naast andere internetgerelateerde taken, na de overname voor de Amerikaanse overheid in 1998. De in Californië gevestigde non-profitorganisatie biedt accreditatie voor domeinnaamregistrars, en de 16-koppige raad van bestuur kondigt de regels aan die de arena regeren.

ICANN autoriseert de registratie en hertoewijzing van domeinnamen via domeinnaamregistrars.

Wat zijn enkele problemen met domeinnamen?

Gezien het belang van het vestigen van een aanwezigheid online, heeft de website-industrie continu

geconfronteerd met uitdagingen met betrekking tot pogingen om geld te verdienen door het systeem te manipuleren, vaak op gewetenloze manieren. Een van de meest litigieuze kwesties betreft cybersquatting, wat wordt gedefinieerd als een poging tot kwade trouw om te profiteren van het gebruik van een handelsmerk of merknaam van iemand anders. Particulieren en bedrijven die zich bezighouden met dit type activiteit, kopen domeinnamen die gemakkelijk aan een bepaalde entiteit kunnen worden gekoppeld en bieden vervolgens aan het domein tegen een te hoge prijs te verkopen. Als gevolg hiervan hebben sommige toonaangevende bedrijven exorbitante vergoedingen betaald om controle te krijgen over elke domeinnaam die kan worden geïdentificeerd met hun kernactiviteiten of producten.

Een ander gebied van ongewenste activiteit betreft frauduleuze claims voor verlenging van domeinnamen. In deze

gevallen neemt een oplichter via een functionaris contact op met een bedrijf of persoon die een domeinnaam bezit

e-mail waarin staat dat de leaseperiode van de domeinnaam bijna verloopt. De e-mail bevat altijd een aankooplink, waarbij de domeinverlenging moet worden betaald. In feite is het enige dat een domeinnaamhouder doet om de oplichter geld te geven, omdat het bovengenoemde betalingsproces geen verband houdt met het eigenlijke domein. De Amerikaanse Federal Trade Commission heeft een leidende rol gespeeld bij het toezicht op deze en andere dergelijke gevallen.

Een nieuw domein

Of u nu een nieuwe website wilt beginnen of zich gewoon afvraagt ​​hoe domeinregistrars werken, we hopen dat we enkele van uw belangrijkste vragen hier hebben beantwoord. Het domeinnaamsysteem is immers een belangrijk onderdeel van internet en een dat gebruikersvriendelijker maakt.