Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Embedded Processor?
Een embedded processor is een microprocessor die speciaal is ontworpen voor het verwerken van de behoeften van een embedded systeem. Ingebedde systemen vereisen minder stroom, dus deze processors zijn erg klein en verbruiken minder stroom uit de bron. Een gewone microprocessor wordt alleen geleverd met de processor in de chip. De randapparatuur staat los van de hoofdchip, wat resulteert in meer stroomverbruik.
Er zijn twee hoofdtypen embedded processors: gewone microprocessors en microcontrollers. Ingebedde processors worden gebruikt voor die systemen die niet de verwerkingskracht van standaardapparaten zoals desktops, laptops of werkstations vereisen.
Techopedia legt Embedded Processor uit
Een ingesloten processor kan specifiek worden geprogrammeerd voor het werk waarvoor hij is bedoeld. Het kan dus veel verschillende CPU-architecturen hebben. Vaak wordt de Harvard-architectuur in dergelijke processors gebruikt. Architecturen van het type RISC en niet-RISC komen veel voor. De meest voorkomende woordlengte in deze processors ligt in het 8-16 bit-bereik. Ingebedde processors zijn zelfs gedifferentieerd op basis van hun kloksnelheid, opslaggrootte en spanningen. Gewoonlijk hebben embedded processors een opslagcapaciteit van 4 kB tot 64 kB, maar sommige systemen vereisen meer opslag. Microcontrollers worden over het algemeen als nuttiger beschouwd omdat ze minder ondersteuningscircuits vereisen dan microprocessors. Voor dergelijke systemen zijn microcontrollers met opslagruimte tot 320 kB beschikbaar. Deze worden gebruikt in draagbare apparaten zoals camera's, GPS-systemen en MP3-spelers.
