Hypervisors 101

Een hypervisor is op geen enkele manier een nieuw idee als het gaat om computergebruik en virtualisatie. Het wijdverbreide gebruik van hypervisors in een IT-omgeving van een onderneming is dat wel. Met deze hardware-virtualisatietechniek kunnen meerdere besturingssystemen tegelijkertijd op dezelfde host worden uitgevoerd. In termen van efficiëntie, onderhoud en andere voordelen van consolidatie zijn hypervisors waar het om gaat. Maar er zijn ook uitdagingen als het gaat om installeren en overschakelen naar een hypervisor. Hier zullen we de basis van de hypervisor uiteenzetten.

Wat is een hypervisor?

Hypervisors zijn virtuele machines die meerdere besturingssystemen beheren vanuit één stuk fysieke hardware. Deze besturingssystemen worden gasten genoemd en kunnen door de middelen van de hypervisor op verschillende manieren worden gedistribueerd om aan de computerbehoeften van gebruikers te voldoen. Een virtuele machine met 4 GB RAM en 120 GB harde schijfruimte kan bijvoorbeeld eenvoudig en onmiddellijk worden opgeschaald met behulp van hypervisor, waardoor de noodzaak om extra hardware te kopen wordt genegeerd.

De geschiedenis van de hypervisor

De term hypervisor dateert uit het midden van de jaren zestig en bestaat al meer dan vier decennia. Het is gemaakt om te onderscheiden van de term supervisor, of toezichtprogramma's, op IBM-mainframes. Echter, een recente heropleving in virtualisatie heeft bedrijven ertoe gebracht hypervisors te ontwikkelen voor pc's die werken op de Intel x86-architectuur en ook op mobiele telefoons.

Aanvankelijk werden hypervisors gebruikt als een sandbox voor programmeurs die fouten opsporen en besturingssystemen ontwikkelen. De hypervisor liet hen werken zonder alle bronnen van de hardware te gebruiken. Uiteindelijk is dit geëvolueerd naar het gelijktijdig uitvoeren van meerdere omgevingen op één machine.

Pas in de jaren negentig begon het onderzoek naar commerciële hypervisors. Het grote voordeel voor bedrijven was een enorme besparing op kapitaaluitgaven. In plaats van meerdere servers en hardware te kopen, zou een bedrijf een strategie kunnen volgen waarbij virtualisatie het mogelijk maakte om dezelfde omgevingen op minder hardware te laten draaien. (Lees voor meer informatie Virtualisatie: een stap naar efficiëntie.)

De hypervisor begrijpen

Hoewel hypervisors voor veel bedrijven een nuttige stap zijn gebleken, kan het kiezen van een type hypervisor een lastig proces zijn. Naast de meerdere leveranciers zijn er ook twee soorten classificaties voor hypervisors.

Een type 1, of "bare-metal", hypervisor is een hypervisor zonder onderliggende besturingssysteem. Dit betekent dat alle middelen van de virtuele machine (VM) door de hypervisor lopen via paravirtualisatie.

Paravirtualisatie is een proces waarbij een software-interface wordt gepresenteerd aan een VM. Met dit proces kan de VM efficiënter werken door de tijd te verminderen die nodig is om bepaalde bewerkingen uit te voeren die anders op een niet-virtuele machine zouden worden uitgevoerd. Veel voorkomende type 1 hypervisors zijn Citrix XenServer en VMware ESXi.

De andere classificatie van hypervisor is een type 2 of gehoste hypervisor. Deze versie van hypervisor draait op een onderliggend besturingssysteem. Dit betekent dat een type 2 hypervisor sterk afhankelijk is van het besturingssysteem van de host. Als het besturingssysteem faalt, doet de hypervisor dat ook. Enkele voorbeelden van type 2 hypervisors zijn VMware Server en Windows Virtual PC.

Bron: Wikipedia Commons

Wat dit betekent voor de toekomst

Er is veel discussie over wat hypervisors voor de toekomst betekenen. Omdat ze de ruggengraat van cloud computing zijn, spelen ze een belangrijke rol voor elk bedrijf dat de sprong naar de cloud wil maken.

Een van de grootste effecten die ze hebben, is op kapitaaluitgaven. Het kunnen virtualiseren van hardware verlaagt de kosten en maakt het opschalen van een bedrijf veel gemakkelijker. Hierdoor heeft een IT-afdeling meer tijd om zich te concentreren op de strategie, in plaats van vast te lopen met onderhoud.

Bedrijven die virtualisatie gebruiken, kunnen ook profiteren van besparingen op de energierekening. Met minder hardware geeft een bedrijf minder uit aan elektriciteit, wat een verschil kan maken in budgetteringsstrategieën. (Virtualisatie is een onderdeel van groene IT. In 6 redenen waarom groene IT puur goud is voor bedrijven.)

Over het algemeen betekent dit dat een IT-afdeling haar budget meer kan richten op het verbeteren van de IT-omgeving in plaats van er elk boekjaar een te onderhouden met betere en snellere hardware.

Overgang naar een hypervisor

De eerste stap bij de overgang naar een hypervisor is om te beslissen welk type hypervisor moet worden uitgevoerd. Type 1 hypervisors zijn de voorkeursmethode vanwege hun zelfredzaamheid. Beide benaderingen leveren echter dezelfde resultaten op en kunnen een IT-omgeving ten goede komen.

Hoewel er veel leveranciers zijn om uit te kiezen bij het selecteren van hypervisors, vallen er drie op in de markt. Beslissen welke u kiest, hangt af van wat u wilt bereiken en wat uw omgeving al heeft.

• VMware vSphere: vSphere is oorspronkelijk ontwikkeld als VMware Infrastructure 4 en is een type 1 hypervisor die wordt erkend als marktleider in servervirtualisatie. VMware debuteerde in 1998 en werd in 2004 overgenomen door EMC Corporation.
• Citrix XenServer: XenServer is een type 1 hypervisor, voorheen bekend als XenSource. XenServer is in 2007 overgenomen door Citrix Systems en is de op één na populairste hypervisor op de markt. Xen werd oorspronkelijk ontwikkeld als een onderzoeksproject aan de Universiteit van Cambridge.
• Microsoft Hyper-V: Hyper-V kwam oorspronkelijk op de markt met Windows Server 2008. Het kan zowel een type 1 als een type 2 hypervisor zijn. Het biedt directe integratie met Windows Server-systemen en is een sterke kandidaat voor hypervisors.

Conclusie

Met het brede enthousiasme voor cloud computing is de hypervisor de ruggengraat van elke cloudomgeving. Het toestaan ​​van vrijwel onmiddellijke schaalbaarheid betekent grotere efficiëntie en lagere kosten.