Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Baseband Unit (BBU)?
Een basisbandeenheid (BBU) is een apparaat in telecomsystemen dat een basisbandfrequentie transporteert, meestal van een externe radio-eenheid, waaraan het kan worden gebonden via optische vezel.
BBU's zijn nuttig in een breed scala van telecomsystemen die gegevens routeren naar eindpunten van gebruikers, evenals voor verschillende soorten enterprise-architecturen.
Techopedia verklaart Baseband Unit (BBU)
De basisbandeenheid verzendt een signaal op zijn oorspronkelijke frequentie zonder modulatie. Dit is een gebruikelijk onderdeel van telecomsystemen die signalen afgeven via complexe trajecten. De basisbandeenheid "stuurt" meestal gegevens naar een RF-systeem, als onderdeel van een draadloos model.
In termen van praktisch ontwerp plaatsen ingenieurs doorgaans basisbandeenheden in een uitrustingsruimte en ontwerpen deze om de communicatie via de fysieke interface te stroomlijnen. Het kleine formaat en het lage stroomverbruik van deze apparaten maakt ze populair voor dit soort overdracht, en eenvoudige implementatie is een ander voordeel van het gebruik van basisbandeenheden in telecomsystemen.
