Terwijl het Internet of Things (IoT) gegevens in een razend tempo verzamelt en de instroom van gegevens in omvang toeneemt, wordt herhaaldelijk vanuit vele hoeken een vraag gesteld: gaan we ethisch met deze gegevens om? Terwijl de grote bedrijven, regeringen en zelfs cybercriminelen de gegevensstroom als een ware goudmijn zien, vragen velen zich af of deze groepen de goudmijn zullen exploiteren om privacy, vertrouwelijkheid en zelfs veiligheid te schaden.
In deze context is het heel relevant om een aantal gebeurtenissen in het recente verleden te herinneren die veel controverse hebben opgeleverd: een, Whatsapp's overname door Facebook, en twee, de NSA-controverse. Je hoeft geen genie te zijn om de reden te identificeren waarom Facebook zoveel geld heeft uitgegeven aan de acquisitie - Whatsapp brengt een schat aan klantgegevens met zich mee, waarvan een groot deel persoonlijk en vertrouwelijk is. Facebook wil een dieper inzicht in de hoofden van zijn gebruikers, zodat het zijn producten beter kan aanpassen en verkopen.
Aan de andere kant heeft de NSA rondneuzen en gegevens verzameld over Amerikaanse burgers, terwijl ze argeloos vitale gegevens via internet delen. Ogenschijnlijk gebeurt dit allemaal in naam van de nationale veiligheid. De NSA wil terroristische activiteiten voorkomen en voorkomen. Maar bepaalde vragen rijzen in deze context: van wie zijn de gegevens die worden verzameld? Zijn de bedrijven en instellingen zelfs gerechtigd om de gegevens te verzamelen? Maken de bedrijven misbruik van de enorme hoeveelheid gegevens waarover zij beschikken? En, hoe uitgerust of bereid zijn we om te gaan met het misbruik van gegevens die ons leven opnieuw kunnen definiëren?
