Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent pakketfiltering?
Pakketfiltering is een firewalltechniek die wordt gebruikt om netwerktoegang te controleren door uitgaande en inkomende pakketten te bewaken en toe te staan om te stoppen of te stoppen op basis van de bron en het doel Internet Protocol (IP) -adressen, protocollen en poorten.
Netwerklaag-firewalls definiëren pakketfilterregelregelsets, die zeer efficiënte beveiligingsmechanismen bieden.
Pakketfiltering wordt ook wel statische filtering genoemd.
Techopedia legt pakketfiltering uit
Tijdens netwerkcommunicatie verzendt een knooppunt een pakket dat wordt gefilterd en gekoppeld aan vooraf gedefinieerde regels en beleidsregels. Eenmaal gematcht, wordt een pakket geaccepteerd of geweigerd.
Pakketfiltering controleert bron- en doel-IP-adressen. Als beide IP-adressen overeenkomen, wordt het pakket als veilig en geverifieerd beschouwd. Omdat de afzender verschillende toepassingen en programma's kan gebruiken, controleert pakketfiltering ook bron- en doelprotocollen, zoals User Datagram Protocol (UDP) en Transmission Control Protocol (TCP). Pakketfilters verifiëren ook bron- en doelpoortadressen.
Sommige pakketfilters zijn niet intelligent en kunnen gebruikte pakketten niet onthouden. Andere pakketfilters kunnen echter eerder gebruikte pakketitems onthouden, zoals bron- en doel-IP-adressen.
Pakketfiltering is meestal een effectieve verdediging tegen aanvallen van computers buiten een LAN (Local Area Network). Aangezien de meeste routingapparaten geïntegreerde filtermogelijkheden hebben, wordt pakketfiltering als een standaard en kosteneffectief beveiligingsmiddel beschouwd.
