Inhoudsopgave:
Demo And Die!
Heb je ooit een klantpresentatie of training gegeven en halverwege breekt er iets? Of heb je ooit iemand een set instructies gegeven en je gerealiseerd dat je iets hebt gemist, of werkte het niet helemaal zoals je had gehoopt? Tijdens elk van deze instanties neemt u het perspectief van de eindgebruiker aan en werkt u met de software in die persoon. De kans is groot dat je iets anders hebt gedaan omdat je dacht als een gebruiker, in plaats van een ontwikkelaar.
Stap in de schoenen van de gebruiker
De unieke hoek van UAT (User Acceptation Testing) is het testen van software als eindgebruiker. Software is gebouwd om gebruikers tastbare resultaten te geven. Via e-commerce sites kunnen klanten bijvoorbeeld producten kopen. Wanneer een klant een bestelling plaatst, meldt de software van de e-commerce-site de winkelbeheerder, zodat het geselecteerde artikel kan worden getrokken en verpakt voor verzending. Er kunnen verschillende soorten softwaregebruikers zijn, dus in deze testfase kan het ontwikkelingsteam verifiëren dat eindgebruikers verwachte softwareresultaten behalen.
Een korte UAT-geschiedenis
Vóór de komst van internet werd de meeste software geïmplementeerd voor een bekend gebruikerspubliek. Als een bedrijf software voor een klant ontwikkelde, had een toegewezen manager de bevoegdheid om te verifiëren dat de software aan de contractvoorwaarden voldeed. Dit was bedoeld als een punt waarop de software 'geschikt was voor het doel', wat werd bereikt door vertegenwoordigers van eindgebruikers te selecteren om tests uit te voeren en een rapport met resultaten te verstrekken. Omdat de gebruikers een bekende, gesloten groep waren, konden ze elk worden getraind in het gebruik van de software, meestal via zeer gedetailleerde teststappen. Het motto van de dag was dat meer detail beter was.
