Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Logarithm (LN)?
Een logaritme (LN) is een concept in de wiskunde dat het aantal keren aangeeft dat een getal zelf moet worden vermenigvuldigd om tot een bepaalde waarde te komen. In wiskundige termen is een logaritme van een getal de exponent die wordt gebruikt om een ander getal, de basis, te verhogen om tot dat getal te komen.
Techopedia verklaart Logarithm (LN)
Logaritme is het omgekeerde van de exponentiatie, die volgens een macht een getal verhoogt. In exponentiatie wordt een eindwaarde bepaald na het verhogen van een basiswaarde met zijn exponent, terwijl in logaritme de eindwaarde en basis al bekend zijn en de exponent de betreffende waarde is.
Logaritme wordt aangeduid als "logb (x) = r" of gezegd als "de logaritme van x ten opzichte van base b" of "de logaritme van base-b van x", waarbij b de basis is, x de waarde is en r is de logaritmische waarde of de exponent.
Dus bijvoorbeeld, als 2 3 = 8 wordt uitgedrukt in exponentiatie omdat 2 × 2 × 2 = 8, is het omgekeerde daarvan, dat is de logaritme van 8 met betrekking tot 2, gelijk aan 3, uitgedrukt als log2 8 = 3. Ze hebben in wezen dezelfde betekenis maar worden op een andere manier en in een andere volgorde uitgedrukt.
Logaritme wordt gebruikt in wetenschappelijke en wiskundige berekeningen om waargenomen niveaus van meetbare grootheden zoals elektromagnetische veldsterkte, zichtbaar licht en geluidsenergie weer te geven.
