Inhoudsopgave:
Definitie - Wat betekent Cartesiaanse coördinaten?
Cartesiaanse coördinaten specificeren de positie van punten op een tweedimensionaal of driedimensionaal vlak. Ze zijn gebaseerd op het coördinatensysteem ontwikkeld door wiskundige en filosoof Rene Descartes. Cartesiaanse coördinaten bestaan uit genummerde lijnen op twee of drie assen, de x-, y- en z-assen genoemd. In de informatica worden deze coördinaten veel gebruikt voor grafische programmering.
Techopedia legt Cartesiaanse coördinaten uit
Cartesiaanse coördinaten werden uitgevonden door filosoof, wiskundige en wetenschapper Rene Descartes in 1637. Het Cartesiaanse coördinatenstelsel specificeert punten op twee assen, of drie assen in het geval van 3D-grafieken. De positie van een punt wordt opgegeven in relatie tot de afstand tot de oorsprong, of het punt waar alle assen samenkomen. De x-as geeft het horizontale vlak aan en de y-as het verticale vlak in twee dimensies. In drie dimensies vertegenwoordigt y voorwaartse en achterwaartse beweging en vertegenwoordigt de z-as het verticale vlak.
Cartesische coördinaten worden tussen haakjes weergegeven: (x, y) voor 2D en (x, y, z) voor 3D-grafieken. De oorsprong voor 2D wordt weergegeven als (0, 0) en in 3D als (0, 0, 0). Voorbeelden van andere coördinaten kunnen (-2, 4), (2, 2) of (5, -2, 1) zijn. Hoewel de oorsprong in het midden ligt in de conventionele Cartesiaanse geometrie, bevindt deze zich bij grafische programmering meestal voor het gemak in een van de hoeken van het scherm. Cartesiaanse coördinaten worden veel gebruikt in zowel 2D- als 3D-grafische programma's, zoals games, om de locatie van objecten op te geven.
